പണ്ടെങ്ങോ കേട്ടുമറന്ന അതിമനോഹരമായ ഗാനം…
——————————————————————————————————————
കരിനീലക്കണ്ണുള്ള പെണ്ണേ
നിന്റെ കവിളത്ത് ഞാനൊന്നു നുള്ളി..
അറിയാത്ത ഭാഷയിലെന്തോ
കുളിരളകങ്ങളെന്നോട് ചൊല്ലി…
ഒരു കൊച്ചു സന്ധ്യയുദിച്ചു..
മലർ കവിളിൽ ഞാൻ കോരിത്തരിച്ചു..
കരിനീലക്കണ്ണു നനഞ്ഞു..
എന്റെ കരളിലെ കിളിയും കരഞ്ഞു…
കരിനീലക്കണ്ണുള്ള പെണ്ണേ….
ഒരു ദുഖ രാത്രിയിൽ നീയെൻ
രഥമൊരുമണൽക്കാട്ടിൽ വെടിഞ്ഞു…
അതുകഴിഞ്ഞോമനേ നിന്നിൽ
പുത്തനനുരാഗസന്ധ്യകൾ പൂത്തു…
കരിനീലക്കണ്ണുള്ള പെണ്ണേ….
——————————————————————————————————————
——————————————————————————————————————
കേൾക്കുമ്പോൾ എഴുതാതിരിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല…
🙂
എനിക്കൊരു സ്മൈലി ഇടാതിരിക്കനുമാവുന്നില്ല…..
Comment by മാറുന്ന മലയാളി — May 11, 2010 @ 9:29 am
🙂
Comment by ഒഴുകുന്ന നദി... — May 11, 2010 @ 9:48 am